चुप

म यथार्थ बोल्दा

अर्कै बोलेजस्तो भयो रे,

म माथि फर्किदा

आकाश लिन खोजेँ रे,

म खोला सँग बग्दा

अरु भन्दा फरक भयँ रे,

म प्रक्रिती सँग रम्दा

बौलाहा भयँ रे,

मैले चिन्ता व्यक्त गर्दा

हेपाइ भयो रे,

मैले धनीको बिचार मान्दा

कम्युनिस्ट भयँ रे,

मैले खुशी व्यक्त गर्दा

घमन्डी भयँ रे,

म गरीबको लागि बोल्दा

सामन्त भयँ रे,

यस्सै कहाँ मान्थे र मशिया

र देशका बिचराकहरु

म चुप लागेर बस्दा

राजनीतिक भयँ रे,,,,

शिक्षाको लागि बोल्दा

दलाल भयँ रे,

अर्थको लागि बोल्दा

ठग भयँ रे,

स्वास्थ्यको लागि बोल्दा

भ्रस्ट भयँ रे,

युवाको लागि बोल्दा

मतियार भयँ रे,

कृषिको लागि बोल्दा

अहंकारि भयँ रे,

प्रबिधिको लागि बोल्दा

असान्दर्भिक भय रे

अहो !!! खेदो त

यती खन्छ यो समाजले

पहल गर्दा पनि राजनीतिक भयँ रे

हल दिदा पनि राजनीतिक भयँ रे ....

Comments

काल महिमा

यो कबिता कवि शिरोमणी लेखनाथ पौड्यालको रचना हो। पढ्नै पर्ने कबिता भनेर छुट्टाएको रहेछु। आज अचानक पढ्न मन लाग्यो । कवि शिरोमणि लेखनाथ पौड्याल - काल महिमा भाका, भूल, दया, क्षमा र ममता सन्तोष जान्दैन त्यो इन्द्रै बिन्ति गरून् झुकेर पदमा त्यो बिन्ति मान्दैन त्यो । थुप्रोमा उधिनी मिठो र नमिठो छुट्ट्याइ छान्दैन त्यो खाता जाँचि सबै दुरुस्त नबुझी बिर्सेर हान्दैन त्यो ।। राजा रङ्क सबै समान उसका, वैषम्य गर्दैन त्यो आयो, टप्प टिप्यो, लग्यो, मिति पुग्यो, टारेर टर्दैन त्यो । लाखैं औषधि, अस्त्र-शस्त्र-महिमा देखेर डर्दैन त्यो व्याधा-तुल्य लुकेर चल्दछ सदा, मारेर मर्दैन त्यो ।। आँसुका दहमा नुहाउँछ चिसो पानी रुचाउन्न त्यो सुख्खा जर्जर अस्थिपञ्जर-विना शय्या बनाउन्न त्यो । मैलो भस्म-सिवाय अङ्गभरमा केही लगाउन्न त्यो हाहाकार सरी मिठो अरु कुनै सङ्गीत गाउन्न त्यो ।। जो जो मिल्छ सुलुक्क निल्छ, मुखमा हाली चपाउन्न त्यो थाल्यो च्वाम्म सबै चपाउन भने आहार पाउन्न त्यो । जत्ती निल्छ उती उकेल्दछ पनी, केही पचाउन्न त्यो यै चालासित कल्प-कल्प कहि

अचानक खेलेको कुरा

केही हप्ता अगाडि कास्की जिल्लाको सेती खोलाको तिरमा बन्न लागेको जलबिधुत आयोजनाको हेड वर्क्समा पुगेर केही समय क्याम्पमा बसेको बेला यस्तो लेखेको रहेछु फोनमा। गड्याङ गुडुङ नै भएपनि ब्याकग्राउन्ड संगीत जस्तो काम गर्दै छ सेतीको आवाज। रसुवा कन्स्ट्रक्सन र लुना कन्स्ट्रक्सनको संयुक्त उद्यममा बन्न लागेको सेती हाइड्रोपावरको कामको थालनी हुँदै रहेछ। अलि माथि गएपछि भाराभुरी गाउँ आउँछ रे। म निर्माणको लागि बसेको क्याम्पको अगाडी प्लास्टिकको कुर्सीमा बसेर वरपर वातावरण नियाल्दै छु। माथि पट्टी जंगल अनि चट्टानको पहरो अनि फेरि जंगल अनि त्यो माथि सेतो कुहिरो। यहाँ भन्दै हुनुहुन्छ कि त्यो कुहिरो पछाडि माछापुछ्रे छ रे। मलाई पनि विश्वास लाग्यो किनकि यहांको भूगोल केही हद सम्म थाहा छ मलाई। मैले म्याप्स मी भन्ने एप खोलेर हेर्दै गए, तल हामी आएको तातोपानी र चौर भन्ने ठाउँ देखाएको छ। अनि एउटा बाटो छ जुन म हेर्दै जाँदै छु, त्यो त मार्दी हिमालको बेस क्याम्प जाने ट्रेकिङ ट्रेल रहेछ। माथि पनि अर्को हाइड्रो पावरको काम हुँदैछ रे। यो चाहिँ २५ मेगावाटको टनेल बिनाको हाइड्रो पावरको काम हुँदै रहेछ। मैले सोधें यहांको

बेरुत घटना

साउन २० गते राती १० बजे तिरको कुरा हो, सुत्न भन्दा अगाडि ट्विटर् खोलें। ट्रेन्डिङमा बेइरुत थियो। के रछ भनेर हेरिहालेँ। सुरुको टुइट चाइ कुनै अफिसिएल अकाउन्ट बाट "प्रे फर बेइरुत" लेखेको थियो। मलाई लौन के भयछ वाला भाव आयो। मैले स्क्रोल गर्दै गएँ। एउटा भिडिओ आयो जुनमा एकजना पिताले आफ्नो छोरालाई जोगाउन कुनै सुरक्षित ठाउँ खोज्दै थिय र सबै हल्लियको थियो। मलाई लाग्यो भुकम्प गयो। तर फेरी तल हेरेको "हिउज एक्सप्लोजन" भनेर लेखेको छ। फेरी अर्को भिडियो हेरेँ। यसमा कतै ताल नजिकै रहेको एउटा भवनमा रातो आगोको झिल्का बलिरकेको थियो, के भयछ भनेर ल्याप्टप मै नजिक गयर हेर्न लाग्द ठुलो आवाज सहित भयंकर बिस्फोट भयो, लगभग ३-४ पटक हेरें। बिस्फोटनका कारण देखियको धुवाको मुस्लोले घटनाको डर झल्काउँथ्यो। मलाई त्यो बिस्फोटनमा पर्ने हरुको बारेमा सोच आयो। लगभग १०० वटा टुइट पढेँ होला, रगत नै रगत भयको फोटो र भिडियोहरु थियो। मैले दाईलाई वाट्सयाप गरें भाईलाई र ३ जना साथीहरुलाई पठायँ। भाईले पल्लो कोठाबाट अघी नै भयको हो भन्दै आयो। भन्दै थियो कि ईरानसँग लडाईं चल्दै थियो त्यस्तै केही होला ईरानले गरेको हुन सक्

Turgut Pahadi

Search This Blog

चुप

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

काल महिमा

अचानक खेलेको कुरा

बेरुत घटना